სანამ რამე ახალს დავწერ ხოლმე ჯერ ყოველთვის ძველ დაპოსტილ მასალას ვკითხულობ, მართლა ვიხალისე ჩემს გეგმებზე და ”სისულელებზე”, რომელიც მართლა დაგეგმილი მქონდა მაგრამ აშკარად ერთი სისულელეც ვერ ჩავიდინე და ვერც თბილისიდან წასვლა მოვახერხე, ოჯახში უსიამოვნო შემთხვევითობის გამო, რომელიც ღვთის სასწაულად იქცა და მართლაც უფლის წყალობით, მშვიდობიანად დასრულდა... ნუ პასპორტიც არ მაქვს დღემდე ...
რაც შეეხება ურთიერთობების დაწყება-დამთვრება,ს განცდებს და მერე გამოჩენილ ახალ შესაძლებლობებს და სიახლეებს, ეს ისევ ძველებურად აქტუალურია ჩემს ცხოვრებაში....ივნისის ბოლოს მართლა მეგონა ყველაფერი დასრულდა, ფანტაზიაც აღარ მყოფნიდა, როგორ შევცვლიდი რამეს, თუმცა სიახლეებმა ამ შემთხვევაშიც არ დააყოვნა და იყო ძალინ მაგარი ახალი შემოთავაზება ახალი სამსახურის შესახებ.
თითქოს ”წაუზღაპრებს”, მაგრამ მართლა არ მჯეროდა, რომ გავდიოდი გასაუბრებებს და როგორ ამირჩიეს ბევრ კონკურსანტს შორის. ეხლა მართლა ბევრი რამ მაქვს გასაკეთებელი და დასამტკიცებელი-სხვებისთვის - (მე ხომ ისედაც ვიცი ვინ ვარ და რა შემიძლია)
პარალელურად ხდება ასევე სხვამხრივ სიახლეები, პირადი გამოცდილებით შემიძლია ვთქვა, რომ რამდენჯერაც ადამიანურ ურთიერთობებში ცოტა მოვიცადე მნიშვნელოვნად განსხვაებული შედეგი მივიღე.. . ვფიქრობ ისეთი ადამინისთვის როგორიც მე ვარ, ბევრს არაფერს ნიშნავს უკვე, რომ ”ისინი” როდესღაც სადღც თუნდაც გულის სიღრმეში , მაგრამ ძირითადად პირად საუბრებში,მაინც აღიარებენ, რომ სისულელე გააკეთეს როცა ჩათვალეს, რომ შეეძლოთ უშენოდაც ყოფილიყვნენ.
...ეს ბევრჯერ იყო და აღარ არის ჩემთვის საინტერესო... ეხლა მაინტერესებს რატომ შედის ურთიერთობა ჩიხში.... რატომ ვერ ვთმობ ხოლმე კამათის დროს და სულ რატომ ვბლატაოოობ და ვტიპოოოოობ ....
