Странная… Строгая, наверное, красивая. Вечная. Не хватает вдохов. Задыхается. Она пишет, что счастливая…Ха, Притворяется…Давно не любит...лишь играется.....Ругается....Расстается....возвращается... и все по кругу ...все так циклично повторяется... Характер резкий...легко взрывается....Тараканов в голове давно уж не стесняется.... так часто обижает...так редко извиняется.....Людей не ценит..часто ошибается.....Принципиальна....Слишком самоуверенна... Играет в игры словно маленькая девочка....Её характер- будто на вулкане....то вдруг взорвется,все созданное уничтожая...то спит годами, никого не замечая....Её глаза- как чашка зеленого чая...такой приятный...но так часто обжигает....Зима...Весна....уже даже нету и разницы....любовь не ждет....Она всегда в жизнь её внезапно врывается....Любит безумно..но почему-то редко влюбляется.....от этого страдает...убивается....Жизнью немного научена...остерегается....эмоции сдерживает...натянуто улыбается....Все это так ненавидит...но под жизнью прогибается....Умна, но любит изображать дуру...так легче жить...так ее больше любят....Найдет ли счастье ? ...Она на это надеется...ну а пока....Ночью никогда не спит. Странная… Строгая, наверное красивая. Вечная. Не хватает вдохов. Задыхается. Она пишет, что счастливая…Ха,снова Притворяется......

I like it :)

M I N E

With Love

ჩვეულებრივი დღეებია... არაფერი განსაკუთრებული...
კარგი და  ცუდი ამბები ერთმანეთს ენაცვლება და შენ ცხოვრების სურვილს არ კარგავ...  რაღაცის იმედი გაქვს და ისევ გახარებს წვრილმანები... კარგად გახსოვს, რომ ყველაფერი კარგად იქნება...
იმედი კი ნამდვილად არ უნდა დაკარგო, მაგრამ რთულია რაღაც ძალიან ძვირფასის, უკვე კარგად შეჩვეული და გააზრებულის დაკარგვა...
 ერთი შეხედვით ყველაფერი უმარტივესია, ამას დედამიწაზე მცხოვრები ქალების უმრავლესობა აკეთებს და ფიქრობ, რომ შენც არ უნდა გაგიჭირდეს  და არც გაგიჭირდება, ხომ გახსოვს -ყველაფერი კარგად იქნებაო ამბობენ...უბრალოდ ცოტა უნდა მოიცადო...
 თავიდან  გრჩება განცდები და ვერფერს უხერხებ იმედს, რომელიც გქონდა.

უარესიც შეიძლებოდა მომხდარიყო ან შეიძლებოდა ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო ამას ჩვენს არ ვწყვეტთ, მაგრამ ვისაც ეს შეუძლია მან ალბათ უკეთესად იცის ამ სამყაროში ყველაფერი  როგორ უნდა იყოს ...

my favorite

ადამიანებისთვსი შეუძლებელი არაფერია, ზოგიერთის ფანტაზიას  უბრალოდ საზღვარი არ აქვს...
მთავარია მოინდომო, მიზნად დაისახო და ყველაფერს შეძლებ...
ბანალურად ჟღერს მაგრამ სხვანაირად არ გამოდის ხანდახან,
ოჯახი, სამეგობრო წრე, სამსახური ...ზოგადი სოციალური მდგომარეობა...
დიდი გაუგებრობა გრძნობებში, მაგრამ შორს ხარ იდეალამდე…
პრინციპში იდეალს არც ეძებ, მაგრამ აშკარად არაფერი გაკლია ჭკუიდან შეშლას...
 ფრთებშესხმული... პეპლებ-აფარფატებული.. დადიხარ თუ ამას  სიარული ჰქვია საერთოდ.
უფრო ვარაუდიით გადაადგილდები და სულ ყველა ნაბიჯზე, ამოსუნთქვაზე  და თვალის დახამხამებაზე შენ გრძნობ  სადღაც,  ვიღაც,  გიზიდავს გიჟივით...
გინდა ამ ყველაფერში თავიდან ბოლომდე გადავარდე და სულ ერთია რას იფიქრებს შენზე შენი მეზობელი ”დოდო”.
ეს ეგოიზმად ითვლება  ერთის მხივ  დანარჩენი საზოგადოების გადმოსახედიდან ...
სიყვარულს (თუ რაგაც მის მსგავს ) გრძნობ შენ და ამ ქვეყნად რამდენიმე ადამიანის მოსაზრება შენთან დაკაშირებით,  უფრო მნიშვნეოვანი რომ არ იყოს, სიამოვნებით გადავრდებოდი კიდეც თავით ამ გრძნობის აურ-ზაურში...
მაგრამ არ ვარდები თავი ჯერ ისევ კარგად გიჭირავს ყველაფერი წინ გაქვს და ამ მოსაზრებას იზიარებ
 მოთმინებითი- მორჩილებითი -მონობით ...
ნუთუ ესაც ეგოიზმია?
რავიცი რავიცი რავიცი...
რუტინა ისედაც აგერია... ამის შემდეგ ”დალაგებული” ძალიან იშვიათად იქნები... იმიტომ რომ ის შენთან ერთად  არის აწი სუუულ იქნება ალბათ  (?)
 უბრალოდ სასაცილოა რამდენს განვიცდით და სიტყვას არ ვამბობთ ბოლო ხმაზე ვყვირით მაგრამ არავის ესმის.
რეალურად
შეიძლება არ ვარ ყველაზე ლამაზი ჭკვიანი და ძლიერი მაგრამ მე ის ვარ ვინც ვარ და არ ვცდილობ ვიყო რაღაც სხვანაირი ან მითუმეტეს ”ვინმესნაირი”
ადამიანებს არ ეშინიათ თქვან სიტყვები ”მე შენ მიყვარხარ ”-მათ ეშინია იმის, რასაც პასუხად მოისმენენ მაგრამ მე რაღაც სხვანაირად დამემართა...
და ბოლოს..
თქვენ იცით ჩემი სახელი, მაგრამ არ იცით ჩემი ისტორია. იცით რა გავაკეთე, მაგრამ არ იცით თუ რა გამოვიარე. ამიტომ კარგად დაფიქრდით სანამ  განმსჯით.